Bp Stanislas Lukumwena z Kongo
„W pierwszy poranek, po moim przybyciu, udałem się modlić na Wzgórze Objawień. Byłem pod wielkim wrażeniem, gdyż spotykałem wielu ludzi skupionych na głębokiej modlitwie. Moje przeżycie programu wieczornego, w którym uczestniczyło także wiele osób również było ważne dla oceny tego miejsca. Osoby z różnych krajów, mówiące różnymi językami, dały mi okazję do odczucia głębokiej i niewyrażalnej radości. Przybyłem z wizytą prywatną, przyjmuję oficjalne stanowisko Kościoła, a jednak osobiste doświadczenie to coś zupełnie innego. Osobiście uznaję, że tego wszystkiego, co się tutaj dzieje – a zwłaszcza przybywanie tych ogromnych tłumów pielgrzymów – nie można wyjaśnić inaczej, jak przez nadzwyczajną Bożą interwencję. Sam problem orzeczenia o autentyczności objawień musimy pozostawić tym, którzy są powołani do tego zadania w Kościele. Osobiście modlę się, żeby uznanie nadeszło jak najszybciej. Gospa wciąż mówi nam, żebyśmy się modlili o pokój. Dziś świat jest podzielony, nie ma ani pokoju, ani miłości. Wzywam wszystkich do silnej i pokornej modlitwy o zstąpienie pokoju na wszystkich ludzi. Radzę wszystkim wspólnotom, którym brak powołań, aby tu przybyły, żyły i modliły się w tym duchu, a z pewnością będą mieć powołania. Wam wszystkim, którzy tutaj żyjecie, chcę powiedzieć: kontynuujcie waszą dotychczasową pracę, w duchu św. Franciszka, z oddaniem i pokorą. Miejcie nadal ufność, gdyż moment uznania tego miejsca nadejdzie, a wtedy wszystkich was ogarnie radość.”
Z biuletyny parafialnego – październik 1999